Gedagte vir kinders: Die Here Jesus roep ons op om in Hom te glo en
by Hom te woon.
Oorsig: Die Here Jesus het sopas in sy gesprek met die
skare die groot uitspraak gemaak dat Hy die brood van die lewe is. Wie na Hom
toe kom en in Hom glo, sal nooit honger of dors kry nie. Nou gaan Hy voort om
dit te verduidelik. Hy wys hulle daarop dat iemand Hom miskien wel kan sien,
mar Hom tog nie glo nie (v.36). Tog sal die Vader diegene aan Hom gee wat wel
na Hom sal kom en Hy sal sulke mense wat kom, nooit uitwerp nie (v.37). Die
Here Jesus verduidelik dan dat Hy uit die hemel neergedaal het om God se wil te
doen wat Hom gestuur het. En God se wil is dat Jesus niemand sal verloor wat
aan Hom gegee is nie en dat Hy hulle sal opwek in die laaste dag (v.38-39). Die
Here Jesus verduidelik toe verder dat dit die Vader se wil is dat elkeen wat in
die Seun glo, die ewige lewe mag hê. So iemand sal eendag in die laaste dag
opgewek word (v.40).
Die Jode het toe
hieroor gemurmureer omdat Hy Homself die brood genoem het wat uit die hemel
neergedaal het. Hulle het mos geweet Josef is sy pa (v. 41-42). Die Here Jesus
het egter geantwoord dat niemand na Hom sal kom as die Vader nie iemand trek
nie. Sulke mense sal Hy wel opwek in die laaste dag. Hy haal toe uit Jes. 54:13
aan om te wys dat sulke mense deur God self geleer sal wees. Elkeen wat dit by
die Vader geleer het, kom na Hom toe, maar net Jesus het die Vader self gesien
(v.42-46). Toe verklaar Hy weer plegtig dat elkeen wat in Hom glo, reeds die
ewige het en dat Hy die brood van die lewe is (v.47-48).
Hy het toe na hulle
vaders, die Israeliete in die woestyn, gewys wat die manna geëet en tog
gesterwe het. By Hom is egter die brood waardeur iemand nie sterwe nie
(v.49-50). Hy is die lewende brood wat
uit die hemel neergedaal het waardeur iemand lewe tot in ewigheid. Die brood
wat Hy gee is sy liggaam (vlees) wat Hy vir die lewe van die wêreld sou gee. Die
Jode het toe met mekaar hieroor gestry en nie verstaan nie (v.51-52). Die Here
Jesus het toe nog duideliker vir hulle gesê dat as hulle nie die liggaam van
die Seun van die mens eet en sy bloed drink nie, hulle geen lewe in hulself het
nie. Net sulke mense het die ewige lewe en Hy sal sulkes opwek in die laaste
dag. Want net sy vlees is waarlik spys en net sy bloed waarlik drank (v.53-55).
Iemand wat dit doen, bly in Hom en lewe in Hom soos wat Hy deur die Vader lewe
(v.56-57). Hy is die brood wat anders as die manna van destyds is, boord waardeur iemand tot in
ewigheid lewe. Dit alles het Hy in die sinagoge in Kapernaum geleer (v.58-59)
.
Besprekingsvraag: Van Ou Testament gedeeltes is die brood van die
lewe die vervulling?
Insig: Wanneer die Here Jesus ons leer dat Hy die Brood van die lewe is, moet ons dit teen die agtergrond van die Ou Testament verstaan. Die boom van die lewe in die paradys was bedoel om tot die ewige lewe te voed. Hier openbaar Christus nou dat Hy self die brood van die lewe is. Daarmee sê Hy terselfdertyd ook aan die Israeliete wat reken dat Hy eers moet bewys dat Hy groter as Moses is, dat Hy soveel meer Moses en as manna doen. Die manna het na een dag sleg geword (Ex. 16:19-20), maar Jesus Christus gee lewe tot in ewigheid. Wie deur Hom gevoed word, sal ook opgewek word op die laaste dag. Uiteindelik bly die dood ’n verskrikking vir elke sterfling. Maar hier openbaar ons Here hoe die dood in en deur Hom getroef word. Hy is die voedsel en drank van die ewige lewe (nagmaalsformulier). Hy bied soveel meer as hemelse manna van die Ou Testament.
Deur Jesus, die brood van die lewe, leer ons die hoogte en breedte en
diepte van die evangelie ken (Bruner). Ons ontdek die hoogtes wanneer ons
telkens verneem dat Christus uit die hemel neergedaal het om ons ontwil. Boonop
werk die Vader nie net van bo na onder deur sy Seun te stuur nie. Hy werk ook
van onder na bo deur mense aan die Seun te gee wat in Hom glo (v. 37,39,44-45).
Deur sy Seun bewerk Hy die versoening en deur sy Gees bewerk en versterk Hy die
geloof in Christus. Dit is sy verlossing en dit is omvattend en hoog, maar ook
geweldig in sy breedte: Elkeen, ja elkeen wat in die Seun glo, mag die ewige
lewe hê en opgewek word in die laaste dag (v.40). Dit is ook diep, want dit
daal laag tot ons neer in ons menslikheid en sonde. Ja, Hy gee sy vlees en
bloed om seker te maak dat die diepste versonke sondaar gered kan word. Dit sou
net kon gebeur deur sy kruisiging en sy vlees en bloed wat vir ons gegee is.
Juis daarom is redding uit die diepste dieptes moontlik.
Daar is egter net een weg waardeur dit plaasvind: Die nuwe en lewende weg
deur Hom wat vir ons ons die brood van die lewe geword het. In ’n pluralistiese
wêreld met erkenning van baie godsdienste klink dit verwaand om te stel dat net
Christus die brood van die lewe is. En tog is die antwoord eenvoudig: Net een het
die Vader gesien: Hy wat van God kom (v. 46). En elkeen aan wie Hy dit wil
openbaar (vgl. Mat. 11:27). Wie nie van die hierdie Brood eet nie, het
eenvoudig nie lewe in hulself nie. Dit is opvallend dat Christus se “voorwaar,
voorwaar” hier oor die nagmaal (v.53), ooreenkom met sy “voorwaar, voorwaar” in
Johannes 3:3 wat in verband staan met die doop. Die sakramente is baie aards
deur die water, wyn en brood en bevestig dat Jesus Christus waarlik konkreet mens
geword het op aarde. Maar die aardse is ook tekens en seels van heerlike dinge
wat net deur Christus waar word. Die Here kom ons tegemoet in die doop en hier
spesifiek deur die nagmaal om ons in die grootste eenvoud te laat neem en eet
en drink van dit wat Jesus Christus vir ons gedoen het deur sy kruisdood. Hy
maak dit heerlik eenvoudig om te kom en te neem en te smaak dat die Here goed
is en dat Hy ons telkens versterk deur sy offer. So is die nuwe verbond in sy
bloed ingestel en so het die groot versoening plaasgevind en ons jubeljaar
aangebreek. In die nagmaal word ons telkens vernuwe en geheroriënteer en gevoed
om te lewe in God se bevryding. En te verseker te word dat daar lewe in Hom is
tot anderkant die dood.
Werke geraadpleeg:
John Bergsma, The Word of the Lord, Year B.
Frederik Dale. Bruner (Ek leen weer
eens sterk aan op Bruner in die insig-gedeelte)
Matthew Henry
