"Dit is die grootste woord wat ons het - verlossing, om gered te wees. Ons is gered van 'n manier van lewe waarin daar geen opstanding was nie. Ons word gered van onsself. Een manier om geestelike lewe te definieer is om so moeg en keelvol vir jouself te raak dat jy voortgaan na iets beter, om Jesus Christus te volg. Maar die oomblik dat ons die geloof begin adverteer in terme van voordele, vergroot ons net die self-probleem. 'Met Christus is jy beter, sterker, aangenamer en geniet jy ekstase.' Maar dit is net meer van die self. In plaas daarvan wil ons hê dat mense so verveeld met hulself raak dat hulle begin om na Jesus Christus te kyk. Ons het almal al 'n sekere soort geestelike mens ontmoet. Sy is 'n wonderlike persoon. Sy het die Here lief. Sy bid en lees die Bybel voortdurend. Maar al waaraan sy dink is haarself. Sy is nie 'n selfsugtige persoon nie. Maar sy is altyd in die sentrum van alles wat sy doen. 'Hoe kan ek beter getuig? Hoe kan ek hierdie ding beter doen? Hoe kan ek hierdie persoon se probleem beter hanteer?' Dit is ek, ek, vermom op 'n wyse wat moeilik is om te sien omdat haar geestelike gesprek ons ontwapen."